Nederland heeft een betere premier nodig. Eén die we kunnen vertrouwen en die ons niet in de luren legt met taalkundige spitsvondigheden, die uitsluitend dienen om zijn nietszeggendheid, zijn politieke leegte en zijn tomeloze cliëntelisme te maskeren!

De volgende woorden zijn letterlijk uitgesproken door premier Mark Rutte, in zijn praatje tegen de pers waarmee hij het intrekken van zijn voorstel tot afschaffing van de dividendbelasting (fragment afkomstig van BNR) aankondigt:

“Jaah, we zijn eruit.  We hebben besloten om niet door te aan met de afschaffing vd dividendbelasting.

Niet omdat we dat ooit voor één bedrijf deden..., maar wél omdat een belangrijke testcase van het succes van zo’n maatregel vorige week niet goed ging... toen één bedrijf besloot om het besluit naar Nederland te komen, uit te stellen.

Dus we hebben gezocht naar een goed pakket voor het bedrijfsleven… wat meer draagvlak heeft en wat zowel tegemoet komt aan het investeringsklimaat als aan het vestigingsklimaat en wat zowel gericht is op het grotere als het kleinere bedrijfsleven. Vanwege de relatie met de kamer beperk ik mij nu tot de opmerking, dat het gaat om – na de herweging – om een opnieuw samengesteld pakket voor het bedrijfsleven, waarin dus niet meer die maatregel staat over de afschaffing van de dividendbelasting…".

Na het vervolgens maken van een taalgrap dat hij naar Minister Menno Snel moest ‘snellen’, beende de premier weg van de verslaggever van BNR Nieuwsradio die deze woorden opving.

Soms moet je iets uitschrijven om een scherpe blik te krijgen op hetgeen iemand uitkraamde…

In dit geval was deze persoon premier Mark Rutte, nadat hij officieel de wellicht grootste nederlaag uit zijn politieke carrière leed. En dat op een dag waarin hij door een tweetal hoogleraren beschuldigd werd van “de schijn van belangenverstrengeling door zijn vertrouwensband met zakenman Ben Verwaaijen”. Hier volgen de belangrijkste fragmenten uit het verhaal, zoals vastgelegd in Welingelichte Kringen:

Tot 2014 had Verwaaijen geen zakelijke belangen in Nederland, maar dat veranderde toen hij en zijn zoon middels investeringsbedrijf Keen Venture Partners miljoenen gingen investeren in jonge internetbedrijfjes, zogenoemde ‘scale-ups’. Verwaaijen Junior drong in 2015 bij Rutte aan om de belastingregels voor deze bedrijven te versoepelen. Die oproep belandde letterlijk in het VVD-verkiezingsprogramma.

Hoogleraren Muel Kaptein en Leo Huberts, gespecialiseerd in integriteit in het openbaar bestuur, vinden dat de ‘mogelijke schijn van belangenverstrengeling’ daardoor wordt gewekt. “Een cruciale vraag is of de mogelijkheid van oneigenlijke invloed vanuit privécontacten en -betrokkenheid onderdeel uit maakt(e) van het politieke (en morele) netvlies van de premier en zijn partij met betrekking tot belangenverstrengeling,” aldus de hoogleraren.

Ik heb acht jaar mijn best gedaan om premier Mark Rutte van de VVD op zijn merites te beoordelen en om oog te houden voor de goede dingen die hij voor het land heeft gedaan. Maar ik kan niet meer…

Ik kon mij heenzetten over Mark Rutte’s gekoketteer met zijn gebrek aan visie, dat hij vergeleek met nutteloze vergezichten, omdat hij een goede ‘beheerder voor de winkel’ was in de ogen van anderen.

Hoewel het mij heel veel moeite kostte, kon ik mij nog heenzetten over zijn gedoogkabinet met CDA en PVV.

Ik kon mij heenzetten over zijn kwartetkabinet met de PvdA, waarbij standpunten uitgeruild werden naargelang de prioriteit het hoogst was voor VVD of PvdA. En zonder dat er ooit werkelijk sprake leek te zijn van een door beide partijen gedragen visie, die door beide partijen volmondig werd verdedigd en werd nagestreefd tijdens de looptijd van het kabinet.

Ik kon mij zelfs over de lange lijst van stuntelende, rookgordijnen ophangende en soms zelfs ronduit liegende ministers en staatssecretarissen van VVD-huize heenzetten, die Rutte’s drie kabinetten bevolkt hebben.

En ik was zelfs bereid Rutte’s “laatste klusje” voor Nederland – Kabinet Rutte III – wederom op zijn merites te beoordelen.

Ook Rutte’s rode loper en privé-audiënties voor de CEO’s en President-Commissarissen van Nederland en zijn nauwelijks verhulde vriendendiensten aan Unilever en Shell zou ik nog door de vingers kunnen zien… met een brok in de keel!

En zelfs… misschien zelfs dat hij door zijn belasting-, accijns- en heffingsverhogingen de koopkracht van de Nederlandse middenklasse zodanig heeft uitgehold, dat de gemiddelde Nederlander er de laatste acht jaar vrijwel uitsluitend in koopkracht op achteruit is gegaan. Zelfs dat…

Maar na het onnavolgbare taalgegoochel van vandaag bij BNR en na het verhaal in HP/De Tijd is de maat vol! Voor mijzelf en hopelijk voor vele Nederlanders met mij!

Nederland heeft een betere premier nodig. Eén die we kunnen vertrouwen en die ons niet in de luren legt met taalkundige spitsvondigheden, die uitsluitend dienen om zijn nietszeggendheid, zijn politieke leegte en zijn tomeloze cliëntelisme te maskeren!

Ik roep de leden van zijn kabinet op om te zeggen tegen Mark Rutte en te doen dat “genoeg ook werkelijk genoeg is”! Omdat dit “arme volk” zoveel beter verdient!