Kinderen als proefkonijn in waanzinnige ontwikkelingsexperimenten: leiden de zogenaamde iPad scholen in Nederland tot een nieuwe vorm van analfabetisme?

De levensgevaarlijke verbinding van de iPad als exclusief leermiddel aan basisscholen – op de zogenaamde Steve Jobs-scholen – levert wellicht een generatie op die niet meer met pen en papier kan schrijven! 

Heel jonge kinderen, die door hun verdwaasde, post-moderne ouders zijn overgeleverd aan technologische dwaallichten en losgezongen wereldverbeteraars, missen daardoor het leren van misschien de meest fundamentele, humane vaardigheid die er is.

Apart van het maken van rotstekeningen en schilderijen, dat al een kleine 30.000 jaar gebeurt, is het schrijven met de hand misschien wel de oudste kunst- en non-verbale uitingsvorm die mensen beheersen.

Het  Sumerische en het Elamitische Spijkerschrift en de Egyptische Hiërogliefen zijn alle meer dan 3000 jaar voor Christus ontwikkeld en vormen hierdoor de oudst bekende schriftelijke uitingen ter wereld. Na deze vroeg-historische schriften, waarmee gedachten, concepten en gebeurtenissen voor het eerst op een gestructureerde manier konden worden weergegeven en bewaard, is het menselijke schrift wereldwijd verspreid en daarbij geëvolueerd naar tientallen, soms zeer verschillende schriftvormen.

Denk daarbij bijvoorbeeld aan de soms totaal verschillende Oost-Aziatische en Pan-Aziatische karaktersets, met hun duizenden figuratieve karakters die woorden en begrippen aanduiden, of aan de meer gestyleerde Arabische en Hebreeuwse schriften, de overbekende Latijnse karakterset of de Griekse letters en de Cyrillische letter-set, die in de voormalige Sovjet-staten en sommige Balkan-landen gebruikt wordt. 

Als één “uitvinding” een moeilijk te overschatten bijdrage heeft geleverd aan de ontwikkeling van het menselijke ras, is het wel de ontwikkeling van het schrift.

Plotseling hoefden mensen hun geschiedenis, opgedane kennis en uitvindingen niet meer uitsluitend op hun eigen herinneringen en mondelinge overdracht te baseren, maar konden ze deze vastleggen op een wijze die letterlijk duizenden jaren later nog gelezen en begrepen kon worden. Hierdoor werd de geschiedenis begrijpelijk en zelfs tastbaar en kon deze chronologisch vastgelegd worden voor niet alleen het directe nageslacht, maar ook voor de honderden generaties daarna.

Het feit dat wij nog weten wie Plato en Socrates waren en wat zij hebben betekend voor ons moderne mensen en de omstandigheid dat wij de hiërogliefen uit de tijd van Toetanchamon en de andere Egyptische farao’s nu nog kunnen lezen, via de Steen van Rosetta, geeft het enorme belang van de uitvinding van het schrift weer.

De Romeinen hadden nooit hun uitzonderlijke kennisniveau kunnen bereiken zonder de uitvinding van het schrift en de Verlichting had nooit zo’n schokgolf door Europa kunnen geven, zonder de gestage verspreiding van het schrift in zijn handgeschreven of gedrukte vorm onder de Europese inwoners. Letterlijk de hele bestaansgeschiedenis van de moderne mensheid is dus gebouwd op het menselijke schrift in al zijn verschijningsvormen.

Toch zijn er in Nederland, en ook daarbuiten, ontspoorde, post-moderne ouders die het ontwikkelen van een goed handschrift op de basisschool niet belangrijk of zelfs nutteloos vinden. 

In plaats daarvan willen die de opvoeding van hun allerjongste kinderen overlaten aan een groep door technologie gedreven dwaallichten en van de werkelijkheid losgezongen wereldverbeteraars, met een volkomen gemankeerde visie op de mensheid.

Een aantal jaar geleden hebben deze dwaallichten en wereldverbeteraars, in hun blinde adoratie van hun “afgod” Steve Jobs (de voormalige, overleden topman van Apple), de zogenaamde iPad-scholen opgericht, waarbij de pen, het schrift en het (digitale) schoolbord voor alle kinderen en onderwijzers zijn vervangen door het tablet. Eén van deze scholen staat in mijn woonplaats Almere.

Vanuit de gedachte dat het leren schrijven met krijt of pen en papier uitsluitend een hinderlijk tussenstation vormt, dat enkel vertraging oplevert bij het leren gebruiken van computers en mobiele apparatuur, laten zij de allerjongste kinderen vanaf het begin werken met iPads en met computertechnologie in het algemeen. De Heilige Steve zij geprezen…

Kind met iPad
Auteursrecht foto: Ernst Labruyère
Klik om te vergroten 

En inderdaad, deze kinderen leren al op zeer jonge leeftijd goed om te gaan met de allernieuwste mobiele en digitale technologie en zullen later vast snel hun draai kunnen vinden in het bedrijfsleven! Of toch niet?!

Juf “Xaviëra” [om redenen van privacy niet haar werkelijke naam – EL] is de lerares van mijn jongste zoon. Zij is een excellente lerares van de oude stempel uit Almere, met passie voor haar kinderen en daarnaast veel doorzettingsvermogen, uitstekende theoretische kennis en een enorme dosis aan goede wil.

Deze geweldige juf kreeg een nieuw kind van acht in de klas, afkomstig van zo’n ‘Steve Jobs’ iPad-school. Gebracht door haar ouders, die inmiddels uit hun technologieverdwazing waren “bijgekomen” en zich begonnen af te vragen of die iPad-school inderdaad wel het beste voor hun kind was?!

Volgens juf Xaviëra bleek, na de acceptatie van het kind op onze school, dat dit kind van 8 jaar helemaal niet kon schrijven met potlood of pen en papier. 

Waar ‘normale’ kinderen van acht dus al minstens twee tot drie jaar schrijfles achter de rug hebben en al op een behoorlijk hoog niveau kunnen schrijven met pen, had dit kind op de Steve Jobs-school een schier onoverbrugbare achterstand opgelopen bij het verwerven van de meest basale menselijke vaardigheid: het schrijven.

Gelukkig zal juf Xaviëra er persoonlijk voor zorgen dat dít kind deze ‘moeder aller vaardigheden’ ook (versneld) zal verwerven en snel mee zal kunnen draaien met de rest van haar klas. Dat is het goede nieuws.

Het slechte nieuws is alleen dat dit speciale kind waarschijnlijk geen (echt unieke) uitzondering vormt; waarschijnlijk zijn er meerdere kinderen in haar voormalige klas die niet kunnen schrijven. En misschien kan zelfs het leeuwendeel van de kinderen op zulke Steve Jobs iPad scholen überhaupt niet of heel slecht met pen en papier schrijven. Omdat ze dat nooit geleerd hebben...

Deze kinderen zullen er dus op latere leeftijd achterkomen dat zij door hun ontspoorde en verdwaasde ouders de belangrijkste vaardigheid van hun leven hebben gemist. 

En ook dat ze daardoor altijd een bepaalde achterstand zullen hebben ten opzichte van de rest van de wereld, bij alles wat ze in de rest van hun leven doen. Want schrijven met pen en papier blijft – in tegenstelling tot wat de adepten van de moderne technologie ook beweren – een vaardigheid die altijd nodig zal blijven om een compleet mens te worden.

Dit betekent, met andere woorden, dat deze kinderen als waarlijke proefkonijnen zijn opgeofferd aan de technologieverdwazing van zowel hun ouders, als de dwaallichten en losgezongen wereldverbeteraars die deze Steve Jobs-scholen hebben opgericht en bevolkt. Proefkonijnen voor wie redding in sommige gevallen te laat zal komen, omdat het leren van dit soort basale vaardigheden voor oudere kinderen en jong-volwassenen veel moeilijker is dan voor de allerjongsten, die het snel en spelenderwijs leren.

Ondanks dat ze kunnen lezen en typen, zijn deze kinderen op hun manier toch analfabeten, omdat ze de allerbelangrijkste menselijke vaardigheid – het schrijven – niet beheersen.

Hoe komt het dat in een hoogtechnologisch, technocratisch en ook meritocratisch land als Nederland dit soort gevaarlijke hobbyisten zijn gang kan gaan op door henzelf opgerichte basisscholen, die uitsluitend op technologische verdwazing en ongefundeerd wensdenken gebaseerd zijn?! 

En hoe kan het dat de schoolinspectie, die op normale scholen soms op de meest belachelijke en futiele zaken let, erbij staat en zoiets gewoon laat gebeuren?!

Toen ik enkele jaren geleden het verhaal achter de Steve Jobs iPad-scholen hoorde, was ik al bang dat dit soort excessen het gevolg zou zijn; om de simpele redenen dat dit soort scholen werd opgericht door blinde ‘gelovigen’, zonder enige vorm van zelfreflectie en relativeringsvermogen. 

Nu is het wellicht nog niet te laat om deze kinderen te redden en ze alsnog deze belangrijke vaardigheid bij te brengen. Om de simpele reden dat wij nooit van Socrates en Plato hadden gehoord als de oude Grieken niet al hadden leren schrijven… met pen en papyrus!